Andrzej Wróblewski (1927 Wilno - 1957 Tatry), "(Łyżwiarka) [Łyżwiarka No. 1224]" z cyklu "Lekkoatletyka", 1957

gwasz/papier
Wymiary: 30 x 41 cm
sygnowany p.d.: 'A. Wróblewski'; numerowany p.g.: '1224'
opisany na odwrociu: ‘Cykl: Lekkoatletyka | gwasz 30 x 41 1957 | Państwa B.S. Kruszynom | Teresa
Wróblewska | Tarnów 17 V 1978’ oraz nalepka z opisem pracy

Literatura
Andrzej Wróblewski. Wystawa Pośmiertna, Pałac Sztuki, Kraków 1958, s. 67, poz. 1283-1289
(jako Lekkoatletyka)
Andrzej Wróblewski. Waiting room, red. Magdalena Ziółkowska, Wojciech Grzybała,
Warszawa-Ostfildren 2020, s. 200, il. 92

Biogram
W latach 1945-52 studiował malarstwo na ASP w Krakowie oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 brał udział w wystawach, od 1948 zajmował się także publicystyką, głównie z dziedziny sztuki. W latach 1950-54 pełnił funkcję asystenta w krakowskiej ASP w pracowniach m.in. prof. Radnickiego i prof. Rudzkiej-Cybisowej. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. W swoich pracach, posługując się oryginalnym, fascynującym językiem malarskim, w sposób niezwykle sugestywny wypowiedział tragiczne doświadczenia pokolenia dorastającego w okresie wojny i wkraczającego w dojrzałość w czasach stalinowskich. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.