Wymiary: 55 x 47 cm
sygnowany monogramem wiązanym i datowany l.d.: 'GW. 1868.'
na odwrociu stempel z herbem Sas rodu Dzieduszyckich oraz stempel własnościowy: 'H. T. KUNERT | ŁÓDŹ, Piotrkowska 87', opisany na krośnie malarskim: 'U4' oraz nalepki aukcyjne, na ramie nalepka pracowni ramiarskiej
Pochodzenie
kolekcja hrabiego Włodzimierza Dzieduszyckiego (1825-1899), Lwów
kolekcja rodziny Kunertów, Łódź
Literatura
Wojciech Gerson 1831-1901, katalog wystawy, red. Janina Zielińska, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1978, nr kat. B/44 (prace zaginione), s. 76
Armand Vetulani, Ludowe zainteresowania Wojciecha Gersona, "Polska Sztuka Ludowa" 1971, t. 25, nr 1, s. 49
Armand Vetulani, Andrzej Ryszkiewicz, Materiały dotyczące życia i twórczości Wojciecha Gersona, Wrocław 1951, nr kat. 96, s. 24
Kazimierz Molendziński, Wojciech Gerson 1831-1901, Warszawa 1939, nr. kat. 96, s. 65
Przewodnik nr. 25 po wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Wystawy obrazów Wojciecha Gersona, Józefa Chełmońskiego, Warszawa 1927, s. 8 (powtórzony tekst Józefa Chełmońskiego z 1902)
Maria Gerson-Dąbrowska, Spotkanie. W. Gerson - J. Chełmoński, "Dziś i Jutro" 1927, R. III, nr 16, s. 319
Józef Chełmoński, Wojciech Gerson, "Biblioteka Warszawska" 1902, t. 2, s. 510 (jako "Podwieczorek")
Biogram
Studia artystyczne rozpoczął na Oddziale Architektury warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, lecz już po roku przeniósł się na wydział malarstwa, gdzie uczył się pod kierunkiem Chrystiana Breslauera, Marcina Zaleskiego i Jana Feliksa Piwarskiego. Szkołę ukończył w 1851 z wyróżnieniem i otrzymał dwuletnie stypendium w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Tam był uczniem klasy malarstwa historycznego u A. T. Markowa. W roku 1854 uczęszczał także na zajęcia z teorii sztuki prowadzone przez W. I. Grigorowicza. W czasie dwuletniego pobytu w Paryżu uzupełniał studia malarskie w pracowni Leona Cognieta. Po powrocie do kraju, w 1858 założył własną pracownię. Przyczynił się do powstania Warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Utrzymywał stałe kontakty z Akademią Petersburską, która w 1878 nadała mu tytuł profesora. Był wybitnym pedagogiem - w latach 1872-96 był głównym profesorem Klasy Rysunkowej w Warszawie, a jego uczniami byli najwybitniejsi polscy malarze 2 połowy XIX w. Uczestniczył w wielu wystawach w Europie i Stanach Zjednoczonych. Był artystą niezwykle wszechstronnym - poza malarstwem olejnym i akwarelowym, wykonywał także kompozycje freskowe, przygotowywał ilustracje. Malował pejzaże, m in. widoki tatrzańskie, sceny historyczne, portrety, wykonał też wiele rysunków typów chłopskich, które zostały wykorzystane m.in. w albumie ‘Ubiory ludu polskiego’, wydanego w 1855.
