Dwudukat medalowy, 1702, mennica Drezno; Aw: Głowa król...

monety pamiątkowe, Dwudukat medalowy, 1702, mennica Drezno; Aw: Głowa króla w prawo, niżej litera O (medalier Martin Heinrich Omeis), AUGUSTUS II D G REX POL & EL SAX; Rw: Ukoronowana, pięciopolowa tarcza herbowa, na tle gwiazdy, opasana łańcuchem z Orderem Słonia, obrzeże karbowane; Fr. 2811, H-Cz. 2621 (R2), Kahnt 256; złoto, 6.95 g; głębokie zadrapanie przed twarzą władcy, bardzo rzadki, patyna.
Moneta upamiętniająca nadanie Augustowi, przez króla Danii Chrystiana V, Orderu Słonia, w dniu 24 września 1686.
Początki duńskiego Orderu Słonia sięgają 1460 roku, kiedy to powstało katolickie Bractwo Najświętszej Marii Panny. Odznaką tego, składającego się z pięćdziesięciu członków obojga płci, bractwa, był noszony na szyi łańcuch z figurek białych słoni (słonie to symbole walczącego chrześcijaństwa) z wizerunkiem Marii. Bractwo zostało rozwiązane po reformacji, ale już w 1580 roku król Fryderyk II zaczął nadawać Order Słonia jako symbol zakonu rycerskiego.
Pierwszy statut, nadany orderowi przez króla Chrystiana V w 1693 roku, ograniczył liczbę kawalerów rycerzy do trzydziestu, nie licząc króla i jego syna. Order można było otrzymać po ukończeniu trzydziestego roku życia, osoby krwi królewskiej zaś po dwudziestym roku życia. W 1958 roku zmodyfikowano statut Chrystiana V; do orderu dopuszczono także kobiety. Postanowiono również, że order będzie nadawany głównie zagranicznym głowom państwa.
Dewizą orderu są słowa „Magnanimi Pretium” – „Nagroda za męstwo”. Order jest jednoklasowy, jego oznaką (noszoną na wstędze lub łańcuchu, z lewego ramienia na prawy bok) jest drogocenna figurka słonia, wykonana ze złota o wadze 125 gramów, pokryta białą emalią. Na grzbiecie słonia znajduje się kapa, wieżyczka oraz figurka Maura ze złotą dzidą. Na prawym boku słonia znajduje się krzyż, wysadzany diamentami, na lewym monogram panującego. Gwiazda orderowa jest srebrna, ośmiopromienna, nosi na sobie krzyż łaciński z pereł w czerwonym polu, otoczony wieńcem laurowym.
Ze względu na swą rzadkość (łącznie odznaczono nim ok. 900 osób) i fakt, że po śmierci odznaczonego, Order należy zwrócić do kancelarii królewskiej, nie pojawia się on na rynku kolekcjonerskim.
Moneta traktowana była w polskiej literaturze jako medal, jednak waga odpowiadająca dwóm dukatom, przemawia raczej za monetarnym niż okolicznościowym charakterem tej emisji.