Szyszak i napierśnik husarski, XVII/XVIII w.
Szyszak kuty. Zdobiony mosiężnymi guzami. Nakarczek złożony z trzech folg, łączonych nitami. Brak nosala. Całość pokryta środkiem konserwującym.
Dzwon hełmu oryginalny z XVII/XVIII w. Do dzwonu dołożono trzy folgi, również oryginalne, XVII/XVIII wieczne. Dzwon i folgi nie pochodzą od tego samego egzemplarza. Zostały dobrane z luźnych części oryginalnego, XVII/XVIII w, uzbrojenia w XIX wieku, zgodnie z panującą w tym okresie modą na polskie pamiątki historyczne. Hełm został przygotowany do ekspozycji, o czym świadczą zakute na sztywno folgi nakarczka. W wersji bojowej powinny mieć możliwość ruchu względem siebie.
Napierśnik stalowy, kuty. Folgi łączone nitami. Na piersi mosiężna głowa lwa. Na obrzeżach zdobione mosiężne guzy.
Napierśnik, podobnie jak szyszak, został poddany przeróbkom w XIX wieku, Górna część oraz folgi pochodzą z różnych, dwóch lub trzech, oryginalnych, XVII/XVIII w. egzemplarzy. Zostały połączone nitami na sztywno. W tym okresie również dodano mosiężne ozdoby na obrzeżach i głowę lwa na piersi. Ozdoby te są wykonane w XIX wieku. Dodatkowo zmieniono zaczepy napierśnika.
Szyszak i napierśnik nie pochodzą z tej samej zbroi.
Mimo przeróbek (w chwili obecnej już historycznych) jest to zbroja polskiego husarza.
