Karabin kapiszonowy, Europa Zachodnia, XIX w.

dł. karabinu 1225 mm, masa 3970 g, kaliber 17 mm

L u f a stalowa, lekko zwężająca się ku wylotowi, na wysokości komory spalania ośmiogranna, z osadzoną muszką i szczerbinką na grzbiecie. Mocowana do osady śrubą na warkoczu do szyjki oraz trzema bączkami i przetyczką do łoża. Bączki mocowane zatrzaskami sprężynowymi na zewnętrznej stronie. Bączek u wylotu szerszy, z gniazdem do wprowadzenia pobojczyka. Na środkowym bączku i tylnym wąsie kabłąka tuleja ze stalowymi strzemiączkami do mocowania pasa nośnego. U wylotu, pod spodem, trzpień zatrzasku do blokowania tulejowego bagnetu. W części ośmogrannej lufy punce. Z a m e k kapiszonowy z bitymi na blasze puncami, mechanizm sprawny. O s a d a z drewna, łoże z wydrążonym kanałem na pobojczyk. Szyjka z zaznaczonym grzbietem. Kolba z przykładem policzkowym i schowkiem. Okucia – bączki, kontrblacha, kabłąk z wąsami oraz nakrycie głowicy – mosiężne.
stan zachowania: 4+/4+/4+