Stanisław Dróżdż (1939-2009)

technika własna, pianka; 80 x 80 cm;
sygn. na odwrocie na wklejce: S Dróżdż

na odwrocie:
- opisany: Stanisław Dróżdż / "i" praca złożona z 88 plansz / fragment 5 elementów, 1970-1997 r. / realizacja 2006 r. / [zaklejone] / Potwierdzam oryginalność dzieła / - Anna Dróżdż;
- pieczęcie Galerii Muzalewska oraz oznaczenie nr 1

Proweniencja:
- zakup - Galeria Muzalewska
- kolekcja prywatna, Kraków

Poezja konkretna jako kierunek artystyczny rozwijała się szczególnie w latach 50. i 60. w Europie Zachodniej, a jej cechą charakterystyczną jest połączenie sztuki i poezji, gdzie słowa, litery, liczby tworzą układy graficzne. Słowo, znak jest budulcem i istotą kompozycji. Rozkładane na czynniki pierwsze, zostaje jak tłumaczył Stanisław Dróżdż, wyizolowane z wszelkiego kontekstu. Tym samym forma wizualna „obrazu” kształtowana jest przez znak, który jest jego jedyną treścią.
Stanisław Dróżdż definiował swoje prace jako „pojęciokształty”, co trafnie określa ich istotę. Słowa eksplorowane przez artystę przybierały bowiem różne formy, w zależności od zamysłu twórcy. Oferowana praca zbudowana jest wyłącznie z jednej litery. Na polu kwadratu zmultiplikowane „i” tworzy symetryczny, przemyślany układ. Spójnik ten był tematem wystawy artysty m. in. w białostockim „Arsenale”.