Tomasz Kawiak, Bez tytułu z cyklu "Malarstwo zostawiania śladów wokół osi", 1973

Artysta, bezkompromisowy, nasz "produkt exportowy", zyskał olbrzymią sławę we Francji, zaraz za Igorem Mitorajem i Magdaleną Abakanowicz, następnie w świecie.

Rzeźbiarz, performer, malarz, rysownik, człowiek z niezwykłym wyczuciem światowego rynku sztuki. Opuścił kraj nie widząc tu możliwości realizacji swojej ścieżki twórczej i dzięki temu już przeszło 40 lat kroczy drogami sztuki światowej.

Jak to zwykle bywa obecnie doceniany jest już również w Polsce, w mieście rodzimym, które opuszczał w niesmaku, stoi na rogu ul. Okopowej i ul. Narutowicza fontanna z błękitnymi dżinsami – jego głównym motywem kompozycyjnym. To właśnie tu przed laty miał miejsce "Ból" Tomka Kawiaka – pierwszy w Lublinie (a być może także pierwszy w Polsce) happening ekologiczny- we wczesnych godzinach rannych Tomek Kawiak w geście protestu bandażował okaleczone bezsensownie (jego zdaniem ) korony drzew, kilka dni wcześniej „brutalnie” obcięte przez pracowników z Miejskiego Przedsiębiorstwa Zieleni. Pamiętajmy to był rok 1970... Za ten gest w czasach gdy ekologia nie była słowem używanym prawie przez nikogo, on już jednoczył się z problemem świata. Za to go kochamy. My również płaczemy za każdym drzewem i ubolewamy nad wszechobecną betonozą, okaleczaniem koron drzew.

Od jakiegoś czasu mamy również okazję poznawać go jako człowieka pióra, autora kilku interesujących książek, które przykuwają uwagę z nietuzinkową narracją.

Uczył się u mistrzów i od nich czerpał garściami znajomość światowych trendów w sztuce. Na początku lat 70. XX wieku Tomek Kawiak, świeżo upieczony absolwent Wydziału Architektury i Ceramiki warszawskiej ASP w ramach pomysłu nazwanego przez niego „sztuka wymiany” (troc-art) rozdawał przechodniom na ulicach Paryża plastikowe „bagietki” zawierające wydzieliny z jego własnego organizmu. I chociaż był to pomysł i formy plastyczne zaczerpnięte z tradycji sztuki lat 60., zwłaszcza francuskiej odmiany pop-artu, Nowego Realizmu- akcja odniosła olbrzymi sukces.

Tomek, który wówczas praktykował u czołowego reprezentanta Nowego Realizmu, Cesara, w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu. W 1976 roku rozpoczął, trwającą do dziś, światową akcję tzw. cegłowania – brickwork, pozostawia w różnych miejscach, które odwiedza specjalne cegły.