Jan Lebenstein, Grand Gala, 1976

pióro, tusz, pastel, gwasz, karton naklejony autorsko na płytę pilśniową, 99,7 x 74,7 cm sygnowany i datowany p.d.: Lebenstein 76; na odwrociu nalepka z Wejman Gallery z opisem pracy

pochodzenie: kolekcja prywatna, Polska; kolekcja prywatna, Belgia; Galerie Jan de Maere, Bruxelles; Galerie Derweduwen, Bruxelles; Atelier artysty, 1977
wystawiany: Jan Lebenstein. Capriccia, Wejman Gallery, Warszawa, 2019
reprodukowany: Jan Lebenstein. Capriccia, kat. wystawy Wejman Gallery, Warszawa, 2019, 56-57 s.

Jan Lebenstein (1930, Brześć – 1999, ) Ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych w 1954 roku pod kierunkiem Artura Nachta-Samborskiego. Rok później zadebiutował w warszawskim Arsenale na wystawie „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi”. W 1959 roku otrzymał Grand Prix na I Biennale Młodych w Paryżu, gdzie zachwycił publiczność swoimi kompozycjami Figur osiowych, które stanowiły artystyczną odpowiedź Lebensteina na kondycję społeczeństwa zdegradowanego przez wojnę. Po cyklu Figur osiowych, na płótnach malarza zaczęły pojawiać się fantastyczne bestie, będące często dziwnymi hybrydami zwierząt i ludzi. Prace artysty znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie i Poznaniu oraz w Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Nationale d’Art Moderne w Paryżu.

Lebenstein wydaje się niweczyć dualizm duch - materia. Tak jakby punktem wyjściowym była dla niego nowa interpretacja jakiegoś śpiewu dalekiej przeszłości. Elverio Maurizi, krytyk sztuki