(HORACY). Q. HORATII FLACCI, Opera.

Opera. 

Ad exemplar bentleii recudenda curavit. Argumentis Praemissis Notis criticis adiectis vita auctoris enarrata indicibusque et verborum et rerum illustravit. Liegnitz (Legnica) 1799. Davidis Siegert. 8, XXVIII, 432, 196, opr. psk. z epoki z tłoczeniami i złoc. na grzbiecie. 
Otarcia opr., podpis własn. na wyklejce, niew. zabrudzenia na poj. kartach, poza tym stan dobry. Łacińskie, legnickie, krytyczne wydanie dzieł Horacego dokonane prez znanego filologa klasycznego Johanna Christiana Wetzela w wyd. Davida Siegerta. Horacy, właściwie Kwintus Horacjusz Flakkus (65 p.n.e. - 8 p.n.e.) poeta rzymski, często określany mianem największego łacińskiego liryka i mistrza satyry. W czasach cesarza Augusta, w których żył i tworzył, sławą przewyższał go jedynie Wergiliusz. Napisał 162 utwory poetyckie, liczące łącznie 7816 wersów, zebrane w czterech zbiorach - Epodach, Satyrach, Odach i Listach.