Po uzyskaniu zgody Ministerstwa Spraw Wojskowych w lipcu 1927 roku oraz oficjalnym zawarciu braterstwa broni w maju 1928, oficerowie 2. Pułku Ułanów Grochowieckich otrzymali prawo do noszenia oferowanej odznaki. Równocześnie oficerowie 1. Pułku Huzarów Estońskich otrzymali prawo noszenia oznaki wcześniej wspomnianego pułku ułanów.
Odznaka trzyczęściowa, mocowana na drucik - brak dwóch drucików. Słupek lekko zgięty, odpryski emalii.
Wymiary: 48 x 42 mm.
Nakrętka firmowa Wiktora Gontarczyka, bardzo dobrze dopasowana do słupka.
Średnica: 27 mm.
