Jan Kazimierz DZIELIŃSKI (1894-1955), Braterstwo ognia

litografia, papier, 31 x 23 cm (w świetle passe-partout); opis l. d.: Braterstwo ognia; sygn. i dat. p. d.: K.Dzieliński 1934.

Oryginalna autolitografia z "Teki autolitografii artystów legionistów wydana w dwudziestolecie zbrojnego czynu legionów 1919-1934”. Teka wydana została w 1934 roku w Krakowie przez Sekcję Plastyków Legionistów i towarzyszyła Historycznej Wystawie Legionów Polskich w Muzeum Narodowym w Krakowie. Wystawa pokazywana była później również w innych miastach, w tym we Lwowie.

Jan Kazimierz Dzieliński – polski malarz, żołnierz Legionów Polskich, major Wojska Polskiego. W 1912 wstąpił do Związku Strzeleckiego, a następnie został wcielony do 3 kompanii III baonu 1 pułku piechoty Legionów Polskich. W 1927 powrócił na przerwane studia, naukę kontynuował pod kierunkiem Józefa Mehoffera i Jana Wojnarskiego. Debiutował na wystawie zorganizowanej w 1931 przez Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, wystawiał również na wernisażu Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”.

„Teka autolitografii artystów legionistów wydana w dwudziestolecie zbrojnego czynu legionów 1919-1934”.
Teka wydana została w 1934 roku w Krakowie przez Sekcję Plastyków Legionistów i towarzyszyła Historycznej Wystawie Legionów Polskich w Muzeum Narodowym w Krakowie. Wystawa pokazywana była później również w innych miastach, w tym we Lwowie. Na wystawie obecne były również prace Ignacego Pinkasa o tematyce legionowej, których większość zaginęła niestety podczas II wojny światowej. Część znana jest z fotografii, a te, które przetrwały, jak portret artylerzysty Tadeusza Mullera, znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie. Teka zawiera 15 litografii 10 artystów, w tym Ignacego Pinkasa. Są to prace Stanisława Dąbrowskiego, Kazimierza Dzielińskiego, Stanisława Janowskiego, Franciszka Jaźwieckiego, Stanisława Kamockiego, Tadeusza Korpala, Tadeusza Seweryna, Wincentego Wodzinowskiego i Leona Wyczółkowskiego. Prace ukazują portrety żołnierzy, walkę i życie w okopach, cmentarze wojenne i sceny symboliczne. Większość sygnowana jest ołówkiem przez autorów.
Wszystkie prace powstały specjalnie na przedmiotową wystawę.
Kazimierz Dzieliński (wł. Jan Kazimierz Dzieliński) (ur. 10 września 1894 we Lwowie, zm. 1955 w Nowym Targu) – polski malarz, żołnierz Legionów Polskich, major Wojska Polskiego.
W 1927 powrócił na przerwane studia, naukę kontynuował pod kierunkiem Józefa Mehoffera i Jana Wojnarskiego.
Po mobilizacji brał udział w kampanii wrześniowej w stopniu majora, po jej upadku zaangażował się w walkę w szeregach Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. Aresztowany przez Gestapo został uwięziony w obozie koncentracyjnym w Płaszowie, przeżył katorżniczą pracę ale utracił zdrowie. Cztery lata po zakończeniu wojny krakowskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych zorganizowało wystawę sześćdziesięciu obrazów z różnych etapów twórczości. W latach 50. wszedł w skład grupy Nurt.Twórczość Kazimierza Dzielińskiego obejmuje malarstwo olejne, akwaforty, akwatinty, przedmiotami które zajmowały artystę była martwa natura, pejzaże, portret. W ostatnich latach życia malarz część dzieł poświęcił tematyce wojennej.Za udział w obu wojnach światowych Kazimierz Dzieliński został odznaczony orderem Virtuti Militari i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.