Tymon Niesiołowski (1982-1965)

szkic, papier, 41x30,5 cm

Tymon Niesiołowski urodził się 2 października 1882 roku we Lwowie. W latach 1900 - 1905 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehoffera. Pierwsza wystawa prac Tymona Niesiołowskiego odbyła się w krakowskim TPSP w roku 1903. W 1907-08, 1912 i 1928 artysta podróżował do Monachium, Wiednia, Włoch i Paryża. Od 1905 r. mieszkał w Zakopanem, gdzie projektował wzory dla pracowni "Kilim". Później jego dzieła można było zobaczyć, głównie w ramach znanej "Grupy Pięciu". Do grupy tej, założonej w 1905 roku, należeli również inni malarze krakowscy: Wlastimil Hofman, Mieczysław Jakimowicz, Leopold Gottlieb, Jan Rembowski. W latach 1917-1922 był członkiem awangardowej grupy Ekspresjoniści polscy (przekształconej w 1919 roku na Formiści). W 1919 roku objął stanowisko profesora w Wolnej Szkole Sztuk Pięknych utworzonej w Zakopanem. W 1922 związał się ze Stowarzyszeniem Polskich Artystów Plastyków Rytm. W 1926 roku przeniósł się do Wilna, gdzie objął stanowisko dyrektora Szkoły Rzemiosł Artystycznych; wstąpił też do Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków. Od 1928 roku nauczał malarstwa oraz projektowania tkanin i plakatów na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego. Malował martwe natury, akty, portrety, rzadziej pejzaże, zajmował się także grafiką. Jego styl ewoluował z biegiem lat; wczesne prace ujawniają wyraźne wpływy twórczości Stanisława Wyspiańskiego, późniejsze – wyraźne inspiracje malarstwem francuskim. W okresie formistycznym formy w obrazach Niesiołowskiego zyskały bryłowatość i uległy wysmukleniu. Zgodnie ze stworzoną przez niego teorią reliefizmu artysta operował silnym kontrastem walorowym oraz grubym konturem obiegającym syntetyczne kształty. Najczęściej powracającym motywem w malarstwie Niesiołowskiego był akt we wnętrzu. W 1934 roku przyznano mu Złoty Krzyż Zasługi. W roku 1955 odznaczono go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Dziesięć lat później otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Oprócz tego Niesiołowski otrzymał także wiele wyróżnień i nagród polskich i zagranicznych. Tymon Niesiołowski zmarł w Toruniu, w czerwcu 1965 roku i pochowano go w alei zasłużonych Cmentarza Powązkowskiego.