Bufet stylowy

fornirowany mahoniem, intarsjowany w motywy klasycystyczne; 154,5 x 224 x 62 cm;
Polska (?), ok. 1935.
Bufet o prostych bokach i falistym froncie, wsparty na czterech esowatych nogach. Korpus
z pojedynczymi szafkami zamykanymi jednoskrzydłowo, ujmującymi znajdujące się po środku dwie szuflady, pod którymi dwuskrzydłowo zamykana komora; zwieńczony na blacie dekoracyjną deską, stanowiącą przedłużenie pleców. Na skrzydłach bocznych drzwi nałożone prostokątne płyciny, wcięte łukowato w narożach. Całość fornirowana, ozdobiona intarsjowanymi dekoracjami: na skrzydłach drzwi bocznych szafek podwieszonymi na wstęgach festonami, na środkowych zaś wazami oraz niewielkimi rzeźbionymi aplikacjami: liściem w zwieńczeniu deski na blacie, niewielkim fartuszkiem pod szafką, perełkowaniem na przednich narożach i rzeźbionymi w liście
przednimi nogami. We wnętrzach szafek pojedyncze półki.
Bufet z kompletu mebli do jadalni, przeznaczony do przechowywania zastawy, sztućców, bielizny stołowej, utrzymany w stylu mebli angielskich z początku XX wieku. W Anglii, ale także w Polsce stolarze w XX wieku chętnie sięgali po historyczne wzory angielskich fasonów i dekoracji.