Pierwszy dwugrosz Rzeczypospolitej.
Lekko gięty, słaby awers.
Charakterystyczny i potrzebny typologicznie nominał, bity tylko w jednym roku w czasach Zygmunta II. Dwugrosze wileńskie wprowadzono do obiegu wraz z czworakami jako wygodną, wspólną walutę dla Litwy i Korony, gdyż jak opisuje to Marian Gumowski "przy ewaluacji monet litewskich na koronne otrzymywało się zawsze niewygodne ułamki…". Jednak w przeciwieństwie do czworaków ich emisja została szybko przerwana.
Odmiana legendowa: L / LITV.
Bardzo rzadki nominał.
