Piękny, szczególnie jak na koronnego trojaka Batorego numizmat.
Moneta z dużą ilością naturalnego, menniczego połysku. Z lekkimi zabrudzeniami w zakamarkach, poza tym bez zastrzeżeń.
To ostatni rocznik trojaków olkuskich Batorego, wybity w roku śmierci króla, który powołał tę mennicę do życia. Ulokowanej tam ze względu na kopalnie srebra, z których miał pochodzić kruszec na produkcję pieniądza.
Odmiana z inicjałami zarządcy mennicy - Mikołaja Howla de Kolpino - po bokach herbów Rzeczpospolitej Obojga Narodów (Orła i Pogoni).
