Bardzo rzadka i równie intrygująca moneta, której atrybucji wciąż stanowi tajemnicę. W literaturze opisywana dotąd jako nieokreślony brakteat piastowski z przełomu XII/XIII wieku, znany dotychczas tylko z jednego skarbu.
Skarb z Anusina pod Piotrkowem Kujawskim, powiat Radziejów odkryty został w roku 1919 i większości (około 800 monet) udało się go pozyskać Z. Zakrzewskiemu, choć pojedyncze typy monet z tego znaleziska jeszcze w latach 30-tych notowane były na warszawskim rynku antykwarycznym. Skarb z Anusina dotychczas nie został jeszcze opracowany naukowo, a dzięki darowi rodziny Zakrzewskiego znajduje się obecnie MNK. Brakteaty w polskim stylu z tego znaleziska wstępnie atrybuowane jedynie bardzo ogólnie, jako emisje niekreślonych książąt kujawskich.
Niniejszy brakteat to według dr Witolda Garbaczewskiego emisja najprawdopodobniej z pierwszej połowy XII wieku, w stylu jeszcze wczesnych brakteatów, ale już o wyraźnie zmniejszonej metrologi. Styl piękny i bardzo charakterystyczny, nie pozostawiający wątpliwości co do polskiego warsztatu jego wykonania.
Przestawienie: ukoronowana głowa, na wprost, wpisana w relikwiarz.
Podobne przedstawienie (głowy w relikwiarzu), lecz z twarzą zwróconą lekko w bok i mniejszą koroną, Edmund Kopicki przypisywał Mieszkowi III (poz. 87 ze stopniem rzadkości R8). Tej odmiany nie opisywał.
Niniejszy egzemplarz pochodzi, wraz z drugą, wystawioną po sąsiedzku monetą, od emerytowanego kolekcjonera z jego działu "Varia" monet nieokreślonych.
Okruszona i prawie pęknięta, ale czytelność wyobrażeń dobra.
Pierwszy raz w naszej ofercie.
Srebro, średnica 15-16 mm, waga 0.096 g
