Pierwsza Węgierko-Galicyjska Kolej Żelazna, cząstkowa obligacja - zapis dłużny na 200 złotych reńskich waluty austriackiej w srebrze, tzn. 233 1/3 guldenów nadreńskich waluty południowo-niemieckiej czyli 233 1/3 waluty talarowej. Wiedeń 8.09.1887.
Obligacja przynosiła 3% dochodu rocznie.
Jest to pierwsza transkarpacka dwutorowa (dł. 266,3 km) linia kolejowa przez Przełęcz Łupkowską o wielkim znaczeniu strategicznym, łącząca Galicję z Węgrami, a docelowo Budapeszt z Twierdzą Przemyśl oraz Lwowem.
20 maja 1869 wystawiono dokument koncesyjny na budowę trasy Przemyśl – Łupków. Koncesjonariuszami byli: Adam ks. Sapieha, Karol ks. Jabłonowski, Konstanty ks. Czartoryski, Cezary hr. Mąciński, Michał hr. Załuski, Paweł baron Sennyey, Edward hr. Karolyi i hr. Erdődy. Ponadto cztery miesiące później, 11 września 1869 r. wystawiony drugi dokument koncesyjny obejmujący odcinek Łupków – Mihályi. W tym przypadku koncesjonariuszem było już Towarzystwo Akcyjne Pierwszej Węgiersko-Galicyjskiej Kolei Żelaznej.
Kolej została oddana do użytku 25 grudnia 1872 przez władze Austro-Węgier, choć sam tunel w Łupkowie został ukończony w 1874 roku. Doradcą prawnym przy budowie Kolei Łupkowskiej był dr Erazm Łobaczewski. Ważniejsze dworce kolejowe: Sátoraljaújhely, Homonna, Łupków, Zagórz, Chyrów i Przemyśl. Od strony węgierskiej dołączyła do istniejącej linii Sátoraljaújhely – Miszkolc – Budapeszt Keleti. Od strony galicyjskiej połączyła się w Przemyślu z istniejącą od 1861 Koleją Galicyjską im. Karola Ludwika, co zapewniło, pierwszy raz w historii, bezpośrednie połączenie kolejowe Budapesztu i Lwowa.
Pierwsza Węgierska odegrała znaczną rolę strategiczną w I wojnie światowej dla zaopatrzenia Twierdzy Przemyśl. Po 1918 roku z powodu powstania granicy w Karpatach pomiędzy niepodległymi państwami: Czechosłowacją i Rzecząpospolitą Polską jej rola zdecydowanie osłabła. Realizując ustalenia Traktatu w Trianon zakazujących Węgrom posiadania kolei dwutorowych, rozebrano drugi tor na linii Mihályi – Łupków. Z powodu utraty międzynarodowego znaczenia kolei i napiętych stosunków Polski z Czechosłowacją drugi tor usunięto również po polskiej stronie. Pierwszorzędna trakcja kolejowa Imperium Habsburgów została zdegradowana do prowincjonalnej linii drugiej klasy. Znaczenie kolei na krótko wzrosło w okresie II wojny światowej. Zmieniono wówczas ustawienia prześwitu dla szerokotorowej linii kolejowej potrzebnej armii sowieckiej w przeładunku sprzętu wojskowego z ZSRR. Linia szerokotorowa biegła od granicy słowacko-polskiej w Łupkowie do Jasła i Chyrowa, po stronie słowackiej do Humennego.
Obecnie (2010) dawna Pierwsza Węgiersko-Galicyjska Kolej Żelazna znajduje się na terenie czterech państw tworząc połączenia lokalne w tych krajach. Linia nie funkcjonuje jako całość, choć czynione są próby jej restytucji – tym razem jako atrakcji turystycznej. Wysiłki te są szczególnie widoczne ze strony polskiej oraz węgierskiej.
Na Węgrzech znajduje się stacja początkowa kolei w mieście Sátoraljaújhely. Następnie linia biegnie południkowo przez terytorium Słowacji aż do Przełęczy Łupkowskiej. Odcinek kolejowy od Łupkowa do Zagórza w nomenklaturze PKP funkcjonuje jako linia kolejowa nr 107, a następnie do stacji kolejowej w Krościenku jako linia kolejowa nr 108.
W granicach Ukrainy znalazł się ponad 30-kilometrowy odcinek trasy na linii Smolnica – Chyrów – Niżankowice. Ma on zarówno rozstaw normalnotorowy (1435 mm) jak i szerokotorowy (1520 mm). Tory są nałożone na siebie według schematu: Sz1 – N1 – Sz2 – N2, gdzie „Sz” oznacza szynę należącą do toru szerokiego, „N” – szynę toru zwykłego. Od Malhowic linia znajduje się ponownie na terytorium Polski, aż do stacji Przemyśl Główny.