Stefan Filipkiewicz, TATRY, przed 1918

26,5 x 32,5cm - olej, tektura sygn l.d.: Stefan Filipkiewicz

Na odwrocie nalepki wystawowe Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie:

– l.g. (druk, tusz): [...] W KRAKOWIE | Autor Stefan Filipkiewicz | Tytuł dzieła Tatry | Rodzaj dzieła | Cena; w l.d. narożniku (czarną farbą) 28; w p.d. narożniku (niebieską kredką): 9;

– u dołu (druk, tusz, czerwona kredka, pieczęć): TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUK PIĘKNYCH W KRAKOWIE | Sztuka | 1918 | Nr 1017 | Autor Filipkiewicz | Dzieło p.t. Pejzaż | Rodzaj cena.

Ponadto p.g. (czarną farbą): SF. 28 [inicjały wiązane]

Stefan Filipkiewicz (Tarnów 1879 - obóz koncentracyjny w Mauthausen-Gusen 1944) - malarz i grafik, pejzażysta; w latach 1900-1908 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera, Leona Wyczółkowskiego, Józefa Pankiewicza i Jana Stanisławskiego. Już w czasie studiów brał udział w wystawach krakowskiego TPSP, później uczestniczył w wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Był przede wszystkim pejzażystą, uznawanym za jednego z najwybitniejszych uczniów Stanisławskiego i jego szkoły pejzażu. Malował krajobrazy tatrzańskie i podhalańskie, pejzaże z podkrakowskiego Radziszowa, gdzie spędzał wakacje, a w latach późniejszych także widoki nadmorskie. Malował również dekoracyjne martwe natury z bukietami kwiatów. Zajmował się grafiką, ilustracją, projektowaniem plakatów i medali. Od roku 1908 był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. W latach 1913-1914 prowadził kurs malarstwa dekoracyjnego w Szkole Przemysłowej w Krakowie, od 1930 wykładał w ASP w Krakowie, a od 1937 był profesorem tej uczelni. Uczestnik wielu wystaw; w 1929 roku otrzymał złoty medal na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu, w 1933 roku nagrodę Polskiej Akademii Umiejętności za całokształt twórczości. W latach 1914-1917 służył w Legionach, w czasie drugiej wojny światowej działał w konspiracji. Był Sekretarzem Komitetu Obywatelskiego do Spraw Opieki nad Uchodźcami Polskimi na Węgrzech i Placówki w Budapeszcie - przedstawicielstwa Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Aresztowany przez gestapo, prawdopodobnie z końcem lipca 1944 został wywieziony do obozu w Mauthausen-Gusen, gdzie 23 sierpnia zginął zamordowany wraz z współpracownikami z konspiracji - Henrykiem Sławikiem, Edmundem Fietz-Fietowiczem, Kazimierzem Gurgulem i Andrzejem Pyszem.