Eugeniusz Markowski, Bez tytułu, 1979

olej, papier, 42 x 29,5 cm sygnowany l.d.: E. Markowski; datowany w polu kompozycji: 16.10.1979

Malarz, rysownik, profesor malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Brał udział w wielu wystawach indywidualnych i znaczących wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, m.in.: 1000 Years Polish Art w Royal Academy of Art w Londynie w 1970 r.; Kunsthalle Mannhaim w 1973 r.; Polskie Malarstwo Współczesne w Museo de Arte Moderno w Meksyku w 1975 r. W 1963 roku Markowski reprezentował Polskę na Biennale w São Paulo. Prace Markowskiego znajdują się w ważnych kolekcjach muzealnych i prywatnych na całym świecie, m.in. w Museu de Arte Moderna w São Paulo, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeach Narodowych w Warszawie, Krakowie, Poznaniu i Wrocławiu. Krytycy sztuki wskazują na Soutine’a, Noldego, Grosza, Dubuffeta i Kokoschkę jako artystów bliskich Markowskiemu, szczególnie jego sile ekspresji i sposobowi widzenia świata. Bożena Kowalska uważa wręcz, że swoimi brutalnymi obrazami Markowski zapowiadał (z prawie dwudziestoletnim wyprzedzeniem) ruch Neue Wilde. Jak pisał M. Rosiak: „niepoczytalny i dziki, bardziej radykalny i wywrotowy niż najbardziej radykalne i wywrotowe malarstwo młodych”.