19. ARATI SOLENSIS: PHAENOMENA ET DIOSEMEA graece et latine (…).
Lipsk 1793, Weidmann, XXX s. +482 s.
Lipskie wydanie słynnego astronomicznego poematu heksametrycznego Phaenomena – O znakach niebieskich pióra Aratosa z Soloj (ok. 310–245 p. Chr.), hellenistycznego poety i lekarza greckiego. Autor parafrazował dzieło Eudoksosa z Knidos, w którym opisał 44 konstelacje gwiazd, sam nie będąc astronomem. Dzieło zyskało ogromną popularność zarówno w świecie starożytnym jak i nowożytnym. Jego ślady znajdujemy w Nowym Testamencie (mowa św. Pawła na Areopagu), czy w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza (prognozy pogody z zachowania się bydła i ptaków na początku X księgi). Tekst poematu paralelnie w j. greckim i łacińskim. Obszerne komentarze i przypisy częściowo po grecku, częściowo po łacinie. Tłumaczenie na j. łaciński i opracowanie poematu pióra Jana Teofila Buhle (1763–1821), profesora filozofii w Getyndze.
Oprawa z epoki, półskórek w średnim stanie z przetarciami i ubytkami, szczególnie na grzbiecie z przetartym także tytułem; wnętrze w średnim stanie, czasem plamy, ale suche; na karcie wyklejki z tyłu odręczne uzupełnienie indeksu rzeczy; ogólnie stan średni.
